Een minimalistisch leven is niet altijd even eenvoudig in deze tijd waarin alles om consumeren lijkt te draaien, en al helemaal niet als je ook nog eens een druk leven hebt met kinderen. Met kinderen lijkt de hoeveelheid spullen en rommel in huis in één keer enorm toe te nemen. Kinderen hebben dan ook behoorlijk wat nodig en zelfs als je dit tot een minimum beperkt worden ze vaak overladen met cadeaus, knutselwerkjes, pakken met papier, kleding en andere ongein. Allemaal heel leuk voor de kinderen in kwestie, iets minder leuk voor papa en mama die hier weer ruimte voor moeten zien te vinden. Alhoewel ik mijn kinderen niets wil ontzeggen en ze volop gelegenheid en ruimte geef voor hun eigen spullen en hun eigen liefhebberijen ben ik toch redelijk rigoreus met het opruimen van de kinderspullen. Vandaag geef ik 5 tips om te minimaliseren met kinderen.
#1 Babyuitzet: wees kritisch
Voordat je goed en wel aan je baby uitzet begint moet je eens rustig gaan zitten en nadenken over wat je eigenlijk wel en niet nodig denkt te hebben. Laat je niet leiden door de commercie, door de talloze babyuitzetlijstjes en door de verhalen van anderen. Natuurlijk zijn er onmisbare zaken als je net moeder of vader bent (denk rompertjes, hydrofieldoeken, spuugdoeken, (herbruikbare) luiers, thermometer, etc), maar ik kan uit ervaring vertellen dat dingen als een luieremmer, nachtlampje, luiertas, hobbelpaard, tummy tub, navelbandjes, schoentjes (hoe schattig ze ook zijn), babybodylotion, reuzeknuffels en babymonitors compleet overbodig zijn. Natuurlijk word je (vooral de eerste keer) overvallen door enorme nesteldrang en heb je het liefst voor de 20 weken al een complete kinderkamer met volledige inboedel voor elkaar, maar houd je in want een baby is al duur genoeg en je krijgt gegarandeerd spijt van een heleboel nutteloze aankopen. Bij onze tweede hebben we dan ook vrij weinig nieuwe dingen gekocht en we redden het er prima mee. Een kind, vooral zo klein, heeft vrij weinig nodig en heeft toch geen oog voor het behang op de muren, de kleur van de dekentjes, het rucherandje aan het sokje en het merk van de meubels.
#2 Kinderkleding
Bij mijn eerste had ik voor de geboorte al een enorme kast vol met kinderkleding in alle soorten en maten. Naarmate hij groeide had ik maar moeite met het afstand doen van zijn kleding. Alles had wel een mooie herinnering en wie weet zou het ooit nog van pas komen voor een volgend kindje. Met de jaren ben ik een stuk makkelijker geworden met het opruimen van kinderkleding. Ik moest ook wel want met de tweede verjaardag van mijn zoontje al ruim verstreken was de hoeveelheid bewaarde kinderkleding opgelopen tot 3 grote kratten vol. Met de komst van de tweede ben ik alles eens goed gaan uitzoeken. Wat nog bruikbaar en leuk was voor onze dochter hebben we bewaard en de rest hebben we verkocht of weggegeven. Slechts enkele kledingstukken zijn bewaard omdat we er een bijzondere herinnering aan hebben, maar ook daar zijn we heel selectief in gebleven. Nu mijn dochter zo langzaamaan (of eigenlijk supersnel!) uit haar kleding groeit doen we eigenlijk direct afstand van de kleding die ze niet meer past. Dat ruimt direct op! Het scheelt al als je in de eerste instantie niet teveel geld investeert in kinderkleding. Natuurlijk wil iedere ouder dat zijn of haar kinderen er leuk bijlopen, maar ze groeien zo snel dat het eigenlijk zonde is van het geld om veel en alles nieuw te kopen. Vaak kun je van vrienden en kennissen wel wat kleding overnemen en krijgen de kinderen ook regelmatig iets uit de omgeving. Daarnaast kun je ervoor kiezen om de kinderkleding tweedehands aan te schaffen bij een tweedehandswinkel of een platform als KrijgdeKleertjes. Vooral voor heel kleine kinderen slaag je vaak wel omdat die kleding nauwelijks wordt versleten en kinderen er snel uitgroeien. Kinderkleding die gedragen is kun je vervolgens weer weggeven aan vrienden, familie en kennissen, ik ken serieus waar niemand die niet dolgelukkig is met een tas vol kinderspullen, of aan een lokale kringloopwinkel. Natuurlijk kun je de kleding ook proberen te verkopen via een platform als Marktplaats, maar ik heb zelf ondervonden dat dit vaak resulteert in erg veel moeite voor een maar beperkte opbrengst.
#3 Investeer in duurzaam speelgoed
Ik weet dat het soms lastig is om niet mee te gaan in de hele consumptiewaanzin. Nergens is dat pijnlijker merkbaar dan in een speelgoedwinkel. De plastic speeltjes in alle vormen, kleuren en geuren komen je tegemoet en geen enkel kind kan hier eigenlijk weerstand tegen bieden. Toch kiezen wij er meestal voor om geen van deze dingen te kopen. Allereerst is bijna al dit speelgoed van plastic en dit is niet alleen potentieel schadelijk voor de gezondheid van kinderen en milieuonvriendelijk, plastic speelgoed gaat ook nog eens heel erg snel kapot. Ontzettend zonde natuurlijk om keer op keer weer nieuw speelgoed te moeten kopen. Daarnaast laten dit soort speelproducten vaak weinig aan de verbeelding over waardoor kinderen er vaak snel op zijn uitgekeken of juist zoveel verschillende speeltjes hebben waardoor ze niet meer weten waar ze mee moeten spelen. Het is op de lange termijn veel handiger om te investeren in minder, maar duurzamer en robuust, speelgoed. Wij kiezen vaak voor houten speelgoed en producten die bewezen leuk en mooi blijven gedurende jarenlang gebruik, zoals Duplo en Lego. Alhoewel er tegenwoordig veel ‘neplego’ op de markt is gaat mijn voorkeur nog steeds uit naar de echte Duplo en Lego. Dit speelgoed gaat al generaties lang mee en is serieus waar niet kapot te krijgen. De kinderen raken er ook niet mee uitgespeeld en het stimuleert de fantasie keer op keer weer. Als mijn zoon jarig is vragen wij dan ook standaard een pakket Duplo (en straks Lego) voor zijn verjaardag en zelf betalen we ook graag iets meer voor dit speelgoed dan dat we kiezen voor een goedkopere variant.
#4 Koop tweedehands
Net als met kleding geldt voor speelgoed ook dat het absoluut niet nodig is om alles nieuw te kopen. Je zult er verbaasd van staan hoeveel prima speelgoed er te koop is bij de kringloopwinkel voor slechts een fractie van de nieuwprijs. Op deze manier kun je relatief voordelig eens iets nieuws kopen voor je kinderen en als ze er op uitgekeken zijn breng je het weer net zo makkelijk weg voor de volgende kinderen om mee te spelen. Zo vind je bij kringloopwinkels vaak erg veel houten speelgoed: zelfs grote tonnen met houten blokken die nieuw vaak erg duur zijn. Wij maken voornamelijk dankbaar gebruik van de kringloopwinkel voor puzzels en boeken. Nieuwe puzzels zijn erg duur terwijl je bij de kringloopwinkel voor nog geen euro een prachtige puzzel hebt. Na een aantal keer puzzelen is mijn zoon er wel op uitgekeken en brengen we de puzzels weer terug, voor de volgende puzzelfanaat, en om weer een paar nieuwe uitdagingen mee te kunnen nemen.
#5 Leen of huur
Wil je jouw kinderen vaak iets nieuws aanbieden qua speelgoed ga dan eens op zoek naar mogelijkheden in de buurt om speelgoed en boeken te huren of te lenen. Kinderen kunnen sowieso gratis lid worden van de bibliotheek zodat je altijd een leuke stapel boeken hebt om voor te lezen en samen door te bladeren. Een spelotheek werkt een beetje hetzelfde: voor een vaak klein bedrag per jaar kun je allerlei leuk speelgoed en mooie spellen lenen voor een bepaalde periode. Het aanbod is vaak erg uitgebreid en het biedt ouders de gelegenheid om kinderen regelmatig iets nieuws aan te bieden, kinderen kennis te laten maken met ander soort speelgoed en het scheelt een heleboel aankoopkosten en rommel in huis. Google eens op spelotheek voor een uitleendienst bij jou in de buurt.
Ik heb zulke goede herinneringen aan de spelotheek! De walkietalkies waren bijna altijd uitgeleend, maar áls ze er een keer waren.. Ik zou zeker gaan als ik kinderen had.
Wat leuk om te horen! Ik was er nooit bekend mee, maar ik kom het steeds vaker tegen en vind het zo’n mooi initiatief.
Goede tips. Mijn dochtertje gaat richting de vijf jaar en ik heb nog – kuch – heel veel kleertjes vanaf de babytijd. Ik kan er maar heeeeel moeilijk afstand van doen. Ze is mijn eerste (en enige) kindje. Gekregen op mijn 41ste. En op de een of andere manier voelt het als afstand doen van een bepaalde fase. Een bepaalde tijd. Die niet meer terugkomt. Herinneringen moet je niet halen uit kleertjes. Leef je leven. Op het moment zelf. Kan ik nu heel makkelijk zeggen. Nu het ook nog waarmaken…
Heel herkenbaar hoor. Ik had dat ook bij mijn zoontje, maar op een bepaald moment liep het ook de spuigaten uit met het bewaren van de kleding terwijl we er toch niets mee deden. Als je er echt emotioneel veel waarde aan hecht moet je er natuurlijk geen afstand van doen, maar ik ben er eens goed voor gaan zitten en heb alleen een paar dingen bewaard die echt van waarde waren en de rest daar kon ik relatief eenvoudig afstand van doen. Dat soort dingen kun je echter alleen doen als je er zelf ook echt klaar voor bent. Ik snap heel goed dat het moeilijk is en dat het voelt als afstand doen. Het is en blijft lastig.