Er wordt gesproken van greenwashing wanneer een bedrijf of merk zich duurzamer voordoet dan het werkelijk is. Wanneer er sprake is van greenwashing wordt er vaak meer tijd en geld gestoken in het ondersteunen van de claim duurzaam te zijn door middel van marketing dan het daadwerkelijk verduurzamen van het bedrijf. Deze praktijken worden vaak gezien als misleiding van de consument omdat de consument onjuist wordt voorgelicht over de invloeden van het bedrijf of het product op het milieu.
Greenwashing is een steeds meer voorkomend fenomeen met de toenemende populariteit van duurzame producten. Consumenten dragen graag via hun aankopen hun steentje bij aan een duurzamere wereld en betalen daar ook graag iets meer voor. De duurzame markt is dus lucratief voor veel bedrijven. Er zijn verschillende manieren waarom een bedrijf zich duurzamer voor kan doen dan ze werkelijk zijn. Denk bijvoorbeeld aan het veelvuldige gebruik van loze kreten als ‘natuurlijk’ en ‘puur’ in marketing, maar ook door het introduceren van nietszeggende logo’s, het slechts deels verduurzamen van de keten of het regelrecht voorliegen van consumenten met valse cijfers en claims. De organisatie TerraChoice heeft 7 verschillende soorten veelvoorkomende greenwashingpraktijken geïdentificeerd en gepubliceerd onder de titel ‘de zeven zonden van greenwashing’:
- Sin of the Hidden Trade-Off
- Sin of No Proof
- Sin of Vagueness
- Sin of Worshipping False Labels
- Sin of Irrelevance
- Sin of Lesser of Two Evils
- Sin of Fibbing
Lees meer: