De hele maand oktober is het Buy Nothing New-maand. Een maand lang sta ik eens wat extra stil bij mijn consumptiegedrag door deze maand helemaal niets nieuws te kopen. Natuurlijk doe ik wel gewoon mijn boodschappen en koop ik cosmeticaproducten wanneer dit nodig is, maar voor alle andere spullen zal ik kiezen voor een duurzamer alternatief waar mogelijk. Er zijn talloze mogelijkheden om, als je iets nodig blijkt te hebben, aan bepaalde spullen te komen. Zo kun je lenen, delen, huren, krijgen, upcyclen, repareren en als het niet anders kan natuurlijk ook altijd tweedehands kopen. Door bewuster te leven en geen nieuwe producten aan te schaffen sta je meer stil bij alles wat je eigenlijk wel al hebt en niets nieuw kopen scheelt ook weer in grondstoffen, productie, vervuiling en, niet onbelangrijk, geld. Genoeg redenen dus om een maand lang veel bewuster te consumeren. Vandaag lees je alles over mijn ervaringen in de derde week van de Buy Nothing New-maand.
Deze week merkte ik voor het eerst hoe lastig het kan zijn om een (zelfopgelegde) kooprestrictie te hebben. Het begon al op vrijdag toen ik met Yvonne van Y Fair Productions in Amsterdam was voor de boekpresentatie van ‘Ontdekkingsreis naar een duurzame wereld‘. We waren wat aan de vroege kant en na een hapje te hebben gegeten en een kop koffie en thee besloten we nog een paar leuke winkels in de Pijp te bezoeken. Alhoewel ik prima kan ‘windowshoppen’ en mooie artikelen in een winkel vaak kan waarderen zonder ze daadwerkelijk aan te schaffen was het toch wel moeilijk om een ontzettend leuke kinderwinkel in te lopen en niets te kunnen meenemen voor mijn kinderen. Ook bij andere conceptstores zag ik zoveel leuks dat het wel even confronterend was om te merken dat ik absoluut (nog) niet boven die koopdrang sta als ik in verleiding wordt gebracht. Nu ben ik niet van mening dat winkelen per definitie slecht is: ik kan erg genieten van een mooie winkel en mooie, duurzame producten. Ik ben meer gekant tegen onnadenkend consumeren en onderdeel zijn van een wegwerpcultuur en met deze challenge hoop ik mijn eigen opvattingen en winkelgedrag nog verder te overdenken en aan te scherpen. Ik heb dan ook de impuls weerstaan en niets gekocht en daar ben ik dan wel weer trots op.
De dag daarna kwam mijn zusje naar Deventer en gingen we samen de stad in. Natuurlijk moest ik haar alle leuke hotspots in de stad laten zien en dat was ook best wel weer lastig. Deventer heeft een heleboel leuke, kleine zaakjes met prachtige, en duurzame, producten en dat is toch wel echt een zwakke plek van me. Ook zag ik weer een heleboel leuks voor mijn zoon, maar gelukkig is hij eind deze maand jarig en kan ik dit alles op zijn verlanglijstje zetten. Met de decembermaand ook nog eens voor de deur wordt er vaak genoeg om een verlanglijstje gevraagd en nu weet ik in elk geval een aantal leuke dingen voor hem. Wij zijn nog steeds van plan om een digitale camera voor hem te kopen, al ging mijn voorkeur uit naar een tweedehands model en geeft mijn man de voorkeur aan een nieuwe camera omdat deze ook relatief voordelig te verkrijgen zijn. We gaan er ons in verdiepen de komende dagen.
Tijdens deze twee uitjes leerde ik ook gelijk een wijze les deze week: als je iets leuk vindt hoef je het niet per direct te kopen. Het is leuk om iets op een verlanglijstje te zetten en ook daadwerkelijk iets te wensen te hebben voor de feestdagen. En met zo’n verlanglijstje kun je ook nog eens heel kritisch nadenken of je iets echt wel zo leuk vindt en na een maand ook nog steeds wil hebben. Wellicht wordt dit jaar het eerste jaar dat ik mijn verlanglijstje kan vullen met dingen die ik ook echt graag wil hebben en die goed van pas komen.
Lees ook:
Het was een goede test, waar je met vlag en wimpel voor bent geslaagd!
Haha, dat was het zeker :).
Wat knap dat je de verleiding hebt weerstaan! Vooral cadeau’s voor anderen kopen vind ik ook zo lastig maar you did it.
Ja, dat blijf ik ook lastig vinden, maar gelukkig leer ik zo wel op andere manieren naar cadeaus te zoeken.
Goed bezig hoor! Leuk om zo mee te lezen.
Leuk om te horen :).