stress

#wijoverdrijvenniet

Over het algemeen probeer ik mij op mijn blog niet teveel uit te laten over mijn persoonlijke ervaringen of mijn standpunten in bepaalde discussies. Er is echter een onderwerp wat mij zo aan het hart gaat dat ik er vandaag wel aandacht aan moet besteden en dat is seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten.

Na een paar uur de hashtag #wijoverdrijvenniet te hebben gevolgd op social media en de ervaringen van andere vrouwen te hebben gelezen kan ik niet anders dan hier aandacht aan besteden. Op social media wordt #wijoverdrijvenniet gebruikt door alle vrouwen en mannen die zich uitspreken over ongewenste intimiteiten en seksuele intimidatie, maar er zijn ook genoeg vrouwen zo dapper geweest om hun ervaringen te delen in een artikel. Lees bijvoorbeeld het artikel over ervaringen van Annebeth op The Styling Dutchman, de ervaringen van Inke op CharlieMag en het artikel van Yasmine op The Spectacular Reality. Stuk voor stuk doodnormale vrouwen met de meest nare ervaringen met seksuele intimidatie en ongewenste intimiteiten. Nagenoeg alle vrouwen geven in reacties of op social media aan een enorme lijst te hebben met nare ervaringen. Ranzige opmerkingen, ongewenste blikken, stalking, ongewenste aanrakingen, verkrachting. Voor veel vrouwen is dit de dagelijks realiteit. Ik heb zelf ook een enorme lijst aan nare ervaringen die ik van kleins af aan al heb meegemaakt en dat gaat door tot aan de dag van vandaag. Rare mannen in steegjes, nagefluisterd en nageschreeuwd worden, ongewenst betast worden tijdens het uitgaan of in het openbaar vervoer, de lijst is lang en eigenlijk best pijnlijk om over na te denken. Het is niet afhankelijk van leeftijd, uiterlijk, kleding, lichaamsvorm en nee, we lokken het niet zelf uit en we overdrijven zeker niet!

Vaak worden de ervaringen van vrouwen in westerse landen teniet gedaan met opmerkingen als ‘het is toch een compliment’, ‘wees blij met de aandacht’ of ‘vrouwen in India/Pakistan hebben pas écht problemen’. Natuurlijk is het verschrikkelijk wat er in dat soort landen gebeurt met vrouwen, maar dat betekent niet dat wij vrouwen in Nederland en België geen recht hebben om ons uit te spreken over onze nare en traumatische ervaringen als het aankomt op seksuele intimidatie/ongewenste intimiteiten/aanranding/verkrachting. Om op welke wijze dan ook een verandering proberen te bewerkstelligen. Leed is niet te vergelijken met elkaar en door deze ervaringen te bagatelliseren wordt er enkel en alleen geïmpliceerd dat wij als vrouwen maar dankbaar mogen zijn dat wij zo worden behandeld omdat het nog veel erger zou kunnen zijn.

Nou, bedankt hoor! Bedankt dat ik al vanaf jonge leeftijd moet oppassen voor mannen, jong of oud. Bedankt dat ik ‘s avonds niet goed meer alleen over straat durf. Bedankt dat ik in het openbaar vervoer altijd op mijn hoede moet zijn omdat ik anders word lastiggevallen of moet aanschouwen hoe iemand anders zichzelf bevredigt terwijl hij mij aankijkt. Bedankt dat ik bij het uitgaan altijd rekening moest houden met grijpgrage handen op elk lichaamsdeel dat je kunt bedenken. Bedankt dat wij vrouwen ons niet uit durven te spreken over ongewenste intimiteiten omdat het als onbeschoft zou kunnen worden opgevat. Bedankt dat wij ons altijd en overal onveilig moeten voelen.

Nu kom ik uit een redelijk progressief gezin en ben ik opgevoed met het idee dat ik als vrouw niets minder ben dan wie dan ook en dat ik kan zijn en kan doen wat ik wil, ongeacht mijn geslacht. Toch heerst zelfs in dit gezin de opvatting dat vrouwen ‘er soms gewoon om vragen’, ‘het uitlokken’ en ik heb zelfs een keer de opmerking gehad dat ik opmerkingen, blikken en handtastelijkheden uitlok door mijn zwierige en vrolijke loopje. Well…. excuse me for being happy!

Deze opvattingen zijn belachelijk en hier moet een eind aan komen. Willen we werkelijk het idee meegeven aan de nieuwe generatie dat vrouwen zich beter moeten bedekken, hun grenzen moeten laten overschrijden, altijd gedwee hun mond moeten houden als ze zich ongemakkelijk voelen? Willen we ze echt meegeven dat enige vorm van seksueel geweld dat hun mogelijk overkomt hun eigen schuld is? Ik ben in een maatschappij opgegroeid waar in toenemende mate deze opvattingen heersen en ik vind het genoeg geweest! Vrouwen zijn geen tweederangs burgers, we hebben net zoveel recht als ieder ander om onze grenzen te hebben en aan te geven, om ons te kleden zoals wij willen, om ons te gedragen zoals wij willen en om vooral zeggenschap te hebben over ons eigen lijf!

Laten we er vooral voor zorgen dat #wijoverdrijvenniet geen langzame dood sterft en dat dit soort problemen niet worden weggemoffeld. We zijn niet hysterisch of overdramatisch, we zijn geen verbitterde en arrogante feministen, we willen gewoon respectvol worden behandeld en vooral voorkomen dat nieuwe generaties vrouwen moeten opgroeien met dezelfde nare en traumatische ervaringen. Deel blogposts over dit onderwerp met jouw netwerk, spreek je uit op social media of deel jouw ervaringen met de hashtag #wijoverdrijvenniet.

8 gedachten over “#wijoverdrijvenniet”

  1. Mooi neergezet. Als ik er zo over nadenk loop ik inderdaad bijv. ook al extra hard en kijk ik star voor me uit bij bijv. bouwvakkers of een groepje jongens. Als je er bij stilstaat is het inderdaad stom dat ik er niks van zeg, terwijl ik me er wel degelijk ongemakkelijk door voel in sommige situaties!

    1. Ja, dat is het ook gelijk het probleem: het is zo gebruikelijk geworden en het is voor veel vrouwen zodanig onderdeel van de dagelijkse routine geworden dat we er vaak niet eens meer bij stilstaan, maar dat we ons automatisch aanpassen aan de situatie of anticiperen op bepaalde gebeurtenissen. Het is eigenlijk te absurd voor woorden en ik ben heel blij dat er nu zoveel aandacht voor is omdat we ons niet ongemakkelijk zouden hoeven voelen.

  2. Mijn posts is in ontwikkeling as we speak. Ik wil dit mijn ongeboren nichtje allemaal besparen. Het idee dat mijn zoon zou uitgroeien tot zo’n manspersoon doet me helemaal rillen.

    1. Ik ben heel benieuwd naar jouw post. Ik zou eigenlijk zelf niets publiceren vandaag, maar ik kon het ook niet laten en heb dit eigenlijk net in één keer geschreven omdat het me zo aan het hart gaat. Het is vreselijk om te bedenken dat jonge meisjes nu dezelfde nare ervaringen zouden moeten doorstaan en ik begrijp volledig dat je er niet aan moet denken dat jouw eigen zoon zich zo zou gedragen. Ik zal ook echt alles eraan doen om mijn eigen zoon op te voeden met deze overtuigingen in de hoop dit te voorkomen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *